visum

14 mei 2015

Met het voorbereiden van weer een nieuwe werkweek, problemen met onze visum, en allerlei andere dingen die er nog tussen komen is het enorm druk. Vandaar dat ik niet eerder schreef..

Maandag was ons voorlaatste middagje met de kids van het muziekproject, snik snik.. wat ga ik die kids toch missen! Het is altijd een heerlijk begin van de week.. 

Dinsdag probeerde ik met Sander nog eens naar de markt te gaan voor de laatste instrumenten. Net als je het nodig hebt, is de markt toe! Een keer op het jaar of zo wordt alles grondig gepoetst en komen ze allemaal op straat om mee te helpen. Uiteindelijk wel leuk om eens te zien. De markt was zo op veel plaatsen ongelooflijk rustig. We namen eens wat andere wegjes om terug naar huis te keren en kwamen zo op verschillende plaatsen terecht. Uiteindelijk vonden we een muziekwinkeltje waar ik xylofoontjes en fluiten kocht. Ik ging er deze week ook nog terug om een paar typische instrumenten voor mezelf te kopen!

In de namiddag begaven we ons richting migratiedienst aangezien we eindelijk het convenio van onze unief hebben. Maar zoals altijd werden we van het kastje naar de muur gestuurd en werd ons gezegd dat we geen verlenging meer kunnen krijgen.. Op zoek naar andere oplossing dan maar? Pedro dacht deze woensdag te hebben gevonden, maar zijn advocaat wees het voorstel meteen af.. We gingen dus weer voor niets naar de unief.. Gelukkig kon ik toch nog naar SN voor de Engelse les :)

We werkten ook al aan onze presentatie voor de KHLim, over ons werk hier. Het ging vlot en zo hadden we minder tijd nodig dan gepland! Ideaal.. zo kon ik nog goed mijn wiskunde les voorbereiden en wat gaan shoppen ;)

Nog 1 dag en ons laatste weekend in Santa Cruz gaat in. Het geeft zo'n dubbel gevoel. Het wilt zeggen dat ik iedereen en alles wat ik zo gemist heb ga terugzien binnen een korte tijd.. Maar ook dat ik hier alles weer ga moeten achterlaten. Sigrid en Lisa, ik moet jullie helaas gelijk geven. Ik zei dat ik het niet erg zou gaan vinden om naar huis te moeten gaan, maar ik heb mijn hart verloren.

 

1 Reactie

  1. Magda:
    15 mei 2015
    Lauraatje, je weet toch wel dat een hart zóó groot kan groeien dat er nog plek is voor iedereen. Dus verlies het niet, maat sluit alle lieve mensen en mooie herinneringen er in voor altijd en spiegel ze verder naar anderen !