cultuurshock

25 februari 2015

Gisteren heb ik mijn zogezegde klopje gehad op vlak van cultuurshock… op de terugrit van de school in SN naar ons huisje had ik even tijd om de afgelopen les op een rijtje te zetten. Niet alleen het algemene leven is hier zo verschillend van onze dagelijkse bezigheden, maar ook het onderwijs… En ik weet niet of ik moet zeggen het onderwijs, of het onderwijs in het schooltje waar wij lesgeven/volgen.. Ik vermoed dat het overal gelijkaardig is..

Op dinsdag en donderdag volgen we elk afzonderlijk les bij een andere leerkracht. Voor de anderen wel een verrijkende ervaring denk ik aangezien ze zo toch wat leren hoe ze voor een groep kunnen functioneren. Voor mij een confronterende ervaring, doordat ik automatisch vergelijk met het onderwijs in Vlaanderen.

De les begon gisteren (net zoals maandag) niet om 7 uur. Mijn leerkracht, Benjamin (om het de volgende weken makkelijker te maken), kwam zelfs even na 7 pas aan. Hij had geen les in het 1ste jaar, zoals hij maandag vertelde maar in het 5de. Hij zette zich achter zijn laptop, sommige leerlingen namen precies een taak, anderen niet, sommigen babbelden, anderen liepen rond, nog anderen prulden wat met hun gsm… tot een uur of 5 voor half, toen begon Benjamin op het bord te schrijven. Het ging over eerste en tweedegraadsfuncties.. Het ging zó moeizaam, dit is toch leerstof eerste graad bij ons? L Ook tijdens zijn uitleg, is het nooit stil geweest in de klas.. De leerlingen die langs mij zitten zijn te druk bezig met de macho uithangen, en schrijven zo niet eens de oefeningen over. Tegen het einde van het uur zijn er net geen 3 oefeningen gemaakt. Ik vraag me af of de leerkracht het niet erg vindt dat er zo veel rumoer is en niemand luistert, of er gewoon niets aan kan doen..

Deze ochtend gingen we vroeg naar de unief om ons voor te stellen in alle klassen. We vonden Pedro in een lokaal, lesgevend. Uiteindelijk riep hij ons binnen en we stelden ons voor. Vertelden waarom we hier waren, dat we ook met hun dingen willen doen…. Meteen was er veel interesse! En natuurlijk liepen we ook Roy en Moises terug tegen het lijf.

Straks onze tweede les in SN. En daarna Sander zijn verjaardag vieren!

xxx

8 Reacties

  1. Hilde Rutten, mama van mevrouw Lannoo:
    25 februari 2015
    Amai meid. Wat zal jij moeten wennen om daar misschien binnenkort zelf voor de klas te staan. Ofwel zullen die grote jongens ogen optrekken als jij aan het bord staat ... Probeer bij benjamin maar eens te achterhalen hoe zij als leerkracht hierover denken veel succes alleszins
  2. Rutten Marcel:
    26 februari 2015
    Laat maar eens zien uit wel hout gij gemaakt zijt,zodat ze allemaal stil zijn en moeten luisteren als gij les geeft.
  3. Betty:
    26 februari 2015
    Dat is natuurlijk wel een hele moeilijke situatie daar een beetje vorm in te krijgen , maar ik hoop voor jou dat het je gaat lukken om hun aandacht vast te houden gedurende een lesuur .Veel succes ermee en laat maar zien hoe het zou moeten zijn .toi toi toi
  4. Opa en Oma:
    27 februari 2015
    Maak er het beste van, en geniet er van
  5. Wendy peusens:
    27 februari 2015
    Lieve Laura, veel succes daar, ik ben blij te lezen dat je het daar heel goed doet en we je fijn kunnen volgen op je blog, dikke kus van wendy
  6. Dimitra:
    28 februari 2015
    Lieve schat, dit klinkt me o zoooo bekend in de oren! Tijdens mijn erasmuservaring in Griekenland heb ik ook met mijn mond vol tanden gestaan bij het volgen van les op de unief alsook in de lagere school waar ik laatstejaars studenten bezig zag! Zo apprecieer je wel hetgeen we hier hebben, kunnen doen met de lln... Voor de lkr hier, grote inspanningen maar o zo'n voldoening als je ze iets kunt bijbrengen! Laat zien welke rijke achtergrond jij met je meedraagt! Dat zal ook voor hun heel fijn zijn om mee te maken! Jij kan dat! Veel succes lieve!! Xxx
  7. Lisa:
    2 maart 2015
    Hahaha laura dit is zo herkenbaar voor me! Wacht maar af, je gaat nog vaak met open ogen kijken en denken Huhhh
  8. Lisa:
    2 maart 2015
    Hahaha laura dit is zo herkenbaar voor me! Wacht maar af, je gaat nog vaak met open ogen kijken en denken Huhhh